خداوند، قرآن را مایه فرونشاندن عطش دانشمندان و بهار دلهاى فهمیدگان و شاهراه درستکاران قرار داد

امام على علیه السلام
در وصف قرآن کریم :
جَعَلَهُ اللّه ُ ریّا لِعَطَشِ العُلَماءِ ، و رَبیعا لِقُلوبِ الفُقَهاءِ ، و مَحاجَّ لِطُرُقِ الصُّلَحاءِ، و دَواءً لیسَ بَعدَهُ داءٌ ، و نورا لیسَ مَعهُ ظُلمَهٌ .
خداوند، قرآن را مایه فرونشاندن عطش دانشمندان و بهار دلهاى فهمیدگان و شاهراه درستکاران قرار داد و دارویى که با وجود آن دیگر دردى باقى نمى ماند و نورى که با آن ظلمتى همراه نیست.
( نهج البلاغه :الخطبه ۱۹۸ )